Sposób w jaki doświadczamy stresu i jak sobie z nim radzimy – jakie strategie wybieramy, aby jak pisze Ewa Wilk „przetrwać najgorsze i niczym przygięty bambus podnieść się do pionu” (2020, s. 15) – zależy od posiadanych przez nas zasobów.
W wyniku pandemii „świat się zatrzymał” i każdy z nas chciałby wiedzieć „kiedy to się skończy?”. Znana ekspertka w dziedzinie zdrowia publicznego z uniwersytetu w Edynburgu, Devi Sridhar uważa, że to „źle postawione pytanie”. Prawidłowe brzmi „jak ciągnąć to dalej?”.
Umiejętność zarządzania sobą w czasie jest nieodzowna, by … odnaleźć wytchnienie w świecie, w którym dominuje – a wręcz obowiązuje – poczucie „stałego braku czasu i ogromnego tempa życia”.
Mając na względzie realia rynku pracy oraz oczekiwania pracodawców, rozwój kompetencji to dla pracownika – zdaniem Małgorzaty Sidor-Rządkowskiej – „swoista polisa ubezpieczeniowa”.
Organizacje potrzebują pracowników na miarę wyzwań XXI wieku. Globalizacja, rozwój społeczeństw informacyjnych, gospodarek opartych na wiedzy i postępu technologicznego sprawiają, że rola kompetencji staje się coraz bardziej znacząca.
Kompetencje są wynikiem tego, co wiemy i robimy oraz kim jesteśmy. Dzięki posiadanym kompetencjom, jesteśmy w stanie realizować powierzane nam zadania efektywnie i zgodnie z oczekiwaniami.
