Jörg-Peter Shröder w książce „Wypalenie zawodowe. Rozpoznawanie objawów, zapobieganie i trwała przemiana” pisze: „Dobra wiadomość. Wypalenia można uniknąć”. Zdaniem autora najważniejsze jest wczesne rozpoznanie, odpowiednie potraktowanie obciążeń, ale też własnych oczekiwań, zastosowanie konkretnych strategii i środków zaradczych.
Zjawisko wypalenia zawodowego ma olbrzymi wpływ na sposób funkcjonowania poszczególnych osób, organizacji i całych społeczeństw. Wprowadzając odpowiednie środki zaradcze możemy ograniczyć koszty związane m.in. z nieobecnością w pracy, stanami wyczerpania i chorobami.
Badacze wypalenia zawodowego wskazują na dwa główne źródła uwarunkowań: czynniki zewnętrzne (organizacyjne) związane zarówno z wymaganiami i warunkami pracy jak i jakością relacji interpersonalnych oraz czynniki wewnętrzne (jednostkowe).
Badacze wypalenia zawodowego wskazują na dwa główne źródła uwarunkowań: czynniki zewnętrzne (organizacyjne) związane zarówno z wymaganiami i warunkami pracy jak i jakością relacji interpersonalnych oraz czynniki wewnętrzne (jednostkowe).
Niestety, syndrom wypalenia zawodowego, który Jörg-Peter Shröder, autor książki „Wypalenie zawodowe. Rozpoznawanie objawów, zapobieganie i trwała przemiana” definiuje jako „ekstremalny wariant zbytniego zaangażowania, długotrwałego przeciążenia, zbyt wysokich oczekiwań, napięcia i rozczarowania przy jednoczesnym braku odpoczynku”, to bolączka wielu z nas.
Skutkiem głębokich zmian związanych z organizacją i zarządzaniem procesem pracy jest pojawienie się nowych zagrożeń. Ryzyko zagrożeń psychospołecznych jest zaliczane do najważniejszych współczesnych wyzwań w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Wiąże się z takimi problemami jak stres, przemoc, molestowanie i mobbing w miejscu pracy.
